W artykule opublikowanym na łamach „Wiadomości Ubezpieczeniowych” pt. Umowa ubezpieczenia w Kodeksie cywilnym jest fasadą umowy nazwanej1 postawiłem tezę, stosownie do której występuje potrzeba zmiany definicji umowy ubezpieczenia w Kodeksie cywilnym, aby prywatne prawo ubezpieczeń odzyskało należną mu rangę w dziedzinie prawa ubezpieczeniowego oraz odzwierciedlało naturę ubezpieczenia w praktyce obrotu. De lege lata konkurują ze sobą w prawie cywilnym i publicznym dwie definicje umowy ubezpieczenia. Konkurencja ta, zapewne nieuświadomiona przez ustawodawcę, doprowadziła do marginalizacji definicji umowy ubezpieczenia zawartej w Kodeksie cywilnym. Skutkiem jest zdominowanie metody prywatnoprawnej regulacji umowy ubezpieczenia i dokonywania wykładni stosunku ubezpieczeniowego w świetle podejścia publicznoprawnego. Prowadzi to do daleko idącej ingerencji Komisji Nadzoru Finansowego w modele biznesowe konstruowania i oferowania produktu ubezpieczeniowego, w tym za pomocą rekomendacji. Celem niniejszego artykułu jest zaproponowanie redakcji nowej definicji umowy ubezpieczenia w Kodeksie cywilnym i nowej siatki pojęć wraz z uzasadnieniem poszczególnych rozwiązań. Rozważania zawarte w niniejszym artykule stanowią propozycję przełożenia na rozwiązania legislacyjne wyników analizy teoretycznej z nawiązaniem do polskiej i międzynarodowej literatury przedmiotu przeprowadzonej w moim artykule opublikowanym w „Wiadomościach Ubezpieczeniowych” 2025, nr 1. Proponowane ujęcie umowy ubezpieczenia pozwala dostosować ją do natury i celu ubezpieczenia z punktu widzenia stron stosunku ubezpieczeniowego. Niniejszy artykuł stanowi drugi z cyklu trzech artykułów poświęconych nowemu ujęciu umowy ubezpieczenia w Kodeksie cywilnym, które powinny być czytane razem. Trzeci artykuł będzie poświęcony propozycji wprowadzenia nowego podziału ubezpieczeń na ubezpieczenie szkody majątkowej i ubezpieczenie szkody niemajątkowej wraz z proponowaną siatką podstawowych pojęć.