Koszty pomocy dla poszkodowanego nie mogą być zwracane automatycznie

Sąd Najwyższy w uchwale z 13 marca 2012 r. stwierdził, że koszty pomocy w postępowaniu przedsądowym nie mogą być automatycznie refundowane osobom poszkodowanym z ubezpieczenia OC sprawcy zdarzenia.

Sąd Najwyższy odrzucił automatyzm refundacji kosztów pomocy, zawarty w pytaniu skierowanym do Sądu przez Rzecznika Ubezpieczonych. Tym samym już po raz drugi w ciągu ostatnich kilku miesięcy (poprzednio kwestie dotyczyły pojazdu zastępczego) stwierdził, że jakiekolwiek koszty poniesione przez poszkodowanych, muszą być uzasadnione i konieczne.

Sąd Najwyższy potwierdził, że każda sprawa musi być rozpatrywana indywidualnie. Z praktyki ubezpieczeniowej wynika, że już dziś istnieją przypadki, w których np. dodatkowe ekspertyzy techniczne są (jeżeli potwierdzono ich zasadność) wliczane w kwotę odszkodowania.

Niewyjaśnioną kwestią na tym etapie pozostaje pytanie zadane przez Rzecznika Ubezpieczonych, dotyczące „kosztu zastępstwa poszkodowanego przez pełnomocnika”. Sąd Najwyższy mówi w uchwale, że koszty pomocy muszą być „uzasadnione”, „konieczne” i „wykonywane przez osobę, mającą niezbędne kwalifikacje zawodowe”.

– Z dokładną interpretacją pojęcia „niezbędnych kwalifikacji” musimy wstrzymać się do czasu wydania przez Sąd Najwyższy uzasadnienia. Dla ubezpieczonych najważniejsze jest dziś jedno: brak automatyzmu w refundowaniu w każdym przypadku kosztów pełnomocnictwa, świadczonych przez osoby niewykwalifikowane i wykonywanych w sposób nieuzasadniony – mówi Jan Grzegorz Prądzyński, prezes zarządu Polskiej Izby Ubezpieczeń.

Dzisiejsza uchwała Sądu Najwyższego brzmi:
„Uzasadnione i konieczne koszty pomocy świadczonej przez osobę mającą niezbędne kwalifikacje zawodowe, poniesione przez poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym prowadzonym przez ubezpieczyciela, mogą w okolicznościach konkretnej sprawy stanowić szkodę majątkową podlegającą naprawieniu w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych (art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, Dz.U. Nr 124, poz. 1152 ze zm.).”