Nowe wymogi sprawozdawczości w zrównoważonym rozwoju przed nami. Jakie jeszcze wyzwania wiążą się z ESG w sektorze ubezpieczeniowym?

Precyzyjne regulacje w zakresie raportowania wprowadzają ujednolicony model oceny działań zrównoważonych: perspektywa ubezpieczycieli w 2025 roku

W 2025 roku sektor ubezpieczeniowy w Polsce stanie przed koniecznością dostosowania się do nowych wymogów sprawozdawczości zrównoważonego rozwoju, wynikających z implementacji Dyrektywy o Sprawozdawczości Przedsiębiorstw w Zakresie Zrównoważonego Rozwoju (CSRD). Nowelizacja ustawy o rachunkowości, wprowadzająca rozdział „Sprawozdawczość zrównoważonego rozwoju”, ma wejść w życie w 2025 roku. Oznacza to, że spółki objęte wcześniej Dyrektywą NFRD będą raportować za rok 2024 w 2025 roku, natomiast pozostałe duże spółki – za rok 2025 w 2026 roku.

Jakie są kluczowe zmiany dla ubezpieczycieli?

Nowe przepisy wymagają włączenia informacji o działaniach zrównoważonych bezpośrednio do sprawozdania z działalności, co eliminuje potrzebę tworzenia odrębnych raportów niefinansowych. Raporty będą podlegać atestacji przez biegłych rewidentów, co zwiększy ich wiarygodność i dokładność. Raporty muszą być przygotowane zgodnie z ESRS, obejmującymi m.in. model biznesowy, strategię, cele (np. redukcję emisji gazów cieplarnianych), ryzyka zrównoważonego rozwoju oraz kluczowe wskaźniki ESG, takie jak emisja CO₂ na 1 mln EUR przychodu czy różnorodność w zarządzie.

Implementacja CSRD i ESRS wiąże się z istotnymi wyzwaniami dla ubezpieczycieli, w tym z koniecznością dostosowania systemów raportowania, przeszkolenia personelu oraz integracji nowych wymogów z istniejącymi procesami biznesowymi. Dodatkowo, konieczne będzie monitorowanie i zarządzanie ryzykami zrównoważonego rozwoju, co może wymagać wprowadzenia nowych procedur i narzędzi analitycznych.

Precyzyjne wytyczne w raportowaniu przyniosą ubezpieczycielom także korzyści. Ujednolicony model oceny umożliwi lepsze porównanie wyników zrównoważonego rozwoju między podmiotami, co może sprzyjać konkurencyjności i innowacyjności w sektorze. Rzetelne i transparentne raportowanie działań zrównoważonych wzmocni zaufanie klientów, inwestorów i regulatorów do ubezpieczycieli. Identyfikacja i monitorowanie ryzyk zrównoważonego rozwoju pozwoli na ich skuteczniejsze zarządzanie, co może przyczynić się do stabilności finansowej firm ubezpieczeniowych. Ubezpieczyciele zyskają wreszcie wiarygodne informacje o spółkach, które ubezpieczają i w które inwestują. Te informacje wykorzystają do własnego raportowania zgodnie z SFDR lub art. 9 Taksonomii.

Ewolucja regulacji w kierunku bardziej kompleksowego uwzględnienia zrównoważonych produktów przejściowych

W 2025 roku sektor ubezpieczeniowy w Unii Europejskiej stanie przed istotnymi zmianami wynikającymi z ewolucji regulacji dotyczących zrównoważonych produktów finansowych. Obecne ramy regulacyjne, w szczególności Rozporządzenie o ujawnianiu informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych (SFDR), koncentrują się na klasyfikacji produktów jako „jasnozielone” (artykuł 8) lub „ciemnozielone” (artykuł 9), co nie uwzględnia w pełni produktów przejściowych, które odgrywają kluczową rolę w transformacji w kierunku zrównoważonej gospodarki.

W odpowiedzi na te braki, Komisja Europejska planuje w 2025 roku przedstawić propozycje zmian w SFDR. Będą miały na celu bardziej kompleksowe uwzględnienie produktów przejściowych. Po to, by stworzyć bardziej elastyczny system etykietowania, który odzwierciedla różnorodność strategii zrównoważonego inwestowania i wspiera płynne przejście ku zrównoważonym praktykom. Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) przeprowadził konsultacje dotyczące zmian w regulacyjnych standardach technicznych (RTS) SFDR, dążąc do ich harmonizacji z istniejącymi regulacjami i zapewnienia spójności w podejściu do ujawniania informacji o zrównoważonych produktach.

Dla ubezpieczycieli oznacza to konieczność dostosowania strategii produktowych i procesów raportowania do nowych wymogów. Wprowadzenie bardziej zróżnicowanej klasyfikacji produktów zrównoważonych pozwoli na lepsze odzwierciedlenie oferty w kontekście zrównoważonego rozwoju, jednak będzie wymagało aktualizacji procedur wewnętrznych oraz systemów informatycznych. Ponadto, konieczne będzie przeszkolenie personelu w zakresie nowych standardów i zapewnienie zgodności z nowymi wymogami nadzorczymi.

Ewolucja regulacji w kierunku bardziej kompleksowego uwzględnienia zrównoważonych produktów przejściowych stanowi dla ubezpieczycieli zarówno wyzwanie, jak i szansę na rozwój innowacyjnych produktów finansowych, które wspierają transformację w kierunku zrównoważonej gospodarki. Kluczowe będzie monitorowanie postępów legislacyjnych i aktywne uczestnictwo w konsultacjach, aby skutecznie dostosować się do nadchodzących zmian i wykorzystać potencjał nowych regulacji. Tym bardziej, że pojawiają się głosy o możliwej dyrektywie Omnibus, której zadaniem byłoby uproszczenie i uspójnienie obowiązujących regulacji w zakresie zrównoważonego rozwoju.

Wskaźnik GAR i zrównoważone finanse to przyszłość ubezpieczeń należności

W 2025 roku sektor ubezpieczeń należności w Polsce będzie musiał dostosować się do rosnących wymagań związanych ze zrównoważonym finansowaniem, w szczególności poprzez integrację wskaźnika Green Asset Ratio (GAR) w swojej działalności. GAR, czyli wskaźnik zielonych aktywów, odzwierciedla udział aktywów przyjaznych środowisku w całkowitych aktywach instytucji finansowej, co ma kluczowe znaczenie dla oceny zaangażowania w zrównoważony rozwój. Dotychczas wskaźnik ten był głównie stosowany w sektorze bankowym, jednak jego znaczenie rośnie również wśród ubezpieczycieli, którzy coraz częściej uwzględniają zrównoważone finansowanie w swoich strategiach biznesowych, przyczyniając się tym samym do ochrony środowiska i poprawy jakości życia społeczności, w których działają.

W odpowiedzi na te zmiany, Podkomisja ds. ubezpieczeń należności planuje zorganizować spotkania z przedstawicielami sektora bankowego, aby omówić ich doświadczenia z wdrażaniem GAR i ocenić możliwości uwzględnienia tego wskaźnika w działalności ubezpieczeniowej. Celem tych działań jest stworzenie jednolitych standardów oceny i raportowania zrównoważonych aktywów, co pozwoli na lepsze porównanie wyników między różnymi podmiotami finansowymi. Dodatkowo, trwają prace nad ujednoliceniem definicji i standardów oceny szkodowości w ubezpieczeniach należności, co ma na celu zwiększenie przejrzystości i spójności w raportowaniu oraz umożliwienie bardziej efektywnego zarządzania ryzykiem.

Integracja wskaźnika GAR i zrównoważonych finansów w działalności ubezpieczycieli należności nie tylko wpisuje się w globalne trendy dążenia do bardziej ekologicznej i zrównoważonej gospodarki, ale także stanowi odpowiedź na rosnące oczekiwania regulatorów i inwestorów w zakresie transparentności i odpowiedzialności środowiskowej. Wprowadzenie tych zmian wymaga jednak od ubezpieczycieli dostosowania swoich strategii biznesowych, systemów raportowania oraz procesów oceny ryzyka, co może wiązać się z dodatkowymi wyzwaniami operacyjnymi i finansowymi. Niemniej jednak, podjęcie tych działań jest niezbędne dla utrzymania konkurencyjności na rynku oraz spełnienia wymogów regulacyjnych i oczekiwań interesariuszy.