Data dodania: 14 kwietnia 2015
14 kwietnia br. w Warszawie w Centrali Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odbyła się konferencja pt. „Szkoda na osobie – perspektywa sądu, poszkodowanego, ubezpieczyciela”. Organizatorem konferencji było Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia”, a współorganizatorami Polska Izba Ubezpieczeń oraz ZUS. Wydarzenie zostało objęte honorowym patronatem Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Ministra Sprawiedliwości, Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz Dziekana Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.
Celem konferencji było wskazanie potrzeby budowy standardu oceny stanu zdrowia i funkcjonowania poszkodowanego oraz związanej z tym oceny szkód osobowych. Zagadnienie to zostało omówione z perspektywy sądów, zakładów ubezpieczeń oraz samego poszkodowanego.
Konferencja gościła ponad 150 osób, w tym sędziów Sądu Najwyższego, sędziów sądów okręgowych i rejonowych, przedstawicieli KNF, Biura Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Ubezpieczonych, Krajowej Rady Radców Prawnych, kancelarii prawniczych, UFG, ZUS, zakładów ubezpieczeń, a także reprezentantów środowisk naukowych oraz stowarzyszeń, fundacji i mediów.
Do wygłoszenia prelekcji zaproszono przedstawicieli środowiska sędziowskiego, ubezpieczeniowego, biznesowego, naukowego, instytucji publicznych (Instytut Wymiaru Sprawiedliwości, Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych oraz ZUS) oraz ekspertów w dziedzinie rehabilitacji.
Podczas konferencji poruszono problem dotyczący rozbieżności w orzecznictwie w zakresie uszczerbku na zdrowiu i niepełnosprawności. Dyskutowano na temat nieprzewidywalności i braku porównywalności orzecznictwa sądowego w aspekcie orzeczonych przypadków, parametrów i rodzajów uwzględnianych krzywd. Wydarzenie to stało się także okazją do dyskusji o roli opisu funkcjonalnego Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia „ICF” w ocenie człowieka niepełnosprawnego jako metodyki, która może pomóc w standaryzacji opisu krzywdy, a tym samym przyczynić się do ujednolicenia orzecznictwa.
Jednoznacznie stwierdzono, że prawo powinno podążać za dokonującymi się zmianami społecznymi i gospodarczymi, dlatego istotne jest wprowadzenie nowego, odpowiadającego potrzebom współczesnego człowieka, spojrzenia na problematykę wynagrodzenia szkody na osobie. Ponadto uznano potrzebę wprowadzenia rozwiązania, które ułatwi pracę sądom, ubezpieczycielom, orzecznikom, a tym samym będzie niosło szybką pomoc poszkodowanym i zarazem przywracało ich do społeczeństwa. Rozwiązaniem tym miałaby być międzynarodowa klasyfikacja ICF.
Stwierdzono także konieczność budowy narzędzi, które wszystkim interesariuszom, w tym sędziom, pozwolą publikować i przeszukiwać orzecznictwo sądowe w zakresie parametrów uwzględniających oceniane krzywdy. Powyższe miałoby się przyczynić do większej porównywalności zasądzeń i poczucia większej przewidywalności wyroków. Podkreślono także, iż cel jakim jest wypłacenie odpowiedniego świadczenia poszkodowanemu we właściwym czasie, które zostanie w odpowiedni sposób wykorzystane, można osiągnąć jedynie wspólnymi siłami.
Cenne wydają się być głosy płynące z sali, w tym zwłaszcza głosy sędziów (również sędziów SN), które zauważały problemy, z którymi branża ubezpieczeniowa boryka się na co dzień. Pozwala to mieć nadzieje, iż konferencja stworzyła pole do dalszej dyskusji i współpracy.
